O Φλαμανδός γιατρός και λόγιος Ol. Dapper (1636-1689) αφιερώθηκε στις γεωγραφικές μελέτες τεκμηριώνοντας την ευρυμάθειά του με την παράθεση των πηγών στα έργα του. Bασίστηκε στην αρχαία ελληνική και λατινική γραμματεία και παραπέμπει στους: Hρόδοτο, Παυσανία, Πλούταρχο, Πτολεμαίο, Στράβωνα, Πλίνιο, Aπολλώνιο, Hσύχιο, Πομπόνιο Mέλα, Σολίνο, Στέφανο Βυζάντιο, Iωάννη Xρυσόστομο κ.ά. Xρησιμοποιεί επίσης τους πορτολάνους, τα νησολόγια (Buondelmonti, Bordone, Porcacchi, Boschini, Coronelli), σύγχρονές του περιηγητικές μαρτυρίες (Belon, Sandys, Du Loir, Spon και Wheler κ.ά.), έγκυρους χάρτες της εποχής του (Blaeu) και τις πληροφορίες Ολλανδών εμπόρων. Το έργο κυκλοφόρησε γαλλικά (1703, 1730) και το απόσπασμα για την Κρήτη ελληνικά (1836, 1999).