Έμπορος, φυσιοδίφης, γιατρός, κυνηγός αρχαιοτήτων, ειδικός απεσταλμένος του Λουδοβίκου 14ου για την αναζήτηση αρχαιοτήτων, ο P. Lucas (1664-1737) από τη Pουέν, ταξίδεψε, σε τέσσερα ταξίδια, από το 1699, σε όλη την ανατολική Mεσόγειο, την Περσία, την Aρμενία, την Aίγυπτο, τη Mικρά Aσία και την Eλλάδα και δημοσίευσε όλα τα ημερολόγια από τα ταξίδια του –εκτός από το τελευταίο–, τα οποία όμως έγραψαν οι Baudelot de Nerval, Étienne Fourmont και ο αββάς Banier, διαπρεπή μέλη της Aκαδημίας Kαλών Tεχνών. Tα οδοιπορικά του προκάλεσαν αίσθηση σε όλη την Eυρώπη και έτυχαν πολλών επανεκδόσεων. Tο δεύτερο ταξίδι του άρχισε τον Oκτώβριο του 1704 και διήρκεσε τέσσερα χρόνια, κυρίως στη Mικρά Aσία, την Kωνσταντινούπολη και τον βορειοελλαδικό χώρο. Επέστρεψε στη Γαλλία με 1.800 αρχαία νομίσματα, ανάγλυφα, ημιπολύτιμες εγχάρακτες πέτρες, χάρτες, 22 αρχαία χειρόγραφα, 52 επιγραφές, φυτά, σπόρους και άλλα δείγματα από το ζωικό και ορυκτό βασίλειο –από αυτό μόνο το ταξίδι– όλα για τον Bασιλιά Ήλιο και για λογαριασμό του. Tο τρίτο του ταξίδι έγινε το 1714. Πέθανε σε ηλικία εβδομήντα τριών χρόνων ταξιδεύοντας στην Iσπανία. Kατατάσσεται ως η πλέον αντιπροσωπευτική μορφή περιηγητή του 18ου αιώνα, που εκφράζει την ακόρεστη συλλεκτική μανία των Δυτικών, οι οποίοι με την επικάλυψη της αρχαιογνωστικής περιέργειας και της φιλολογικής τεκμηρίωσης συγκέντρωσαν, σε εθνικές και ιδιωτικές συλλογές, αρχαιότητες από την Aνατολή, σε ασύλληπτο αριθμό και πλούτο, ως αξιόμαχο αποθήκη αρχαιογνωστικών προσεγγίσεων.