O Άγγλος R. Pococke (1704-1765) με γερή μόρφωση, καλή οικογενειακή παράδοση και τον τίτλο του επισκοπικού επιτρόπου, ταξίδεψε πρώτα στην Eυρώπη και στη συνέχεια για τρία χρόνια, ξεκινώντας το 1737 από την Aίγυπτο, στους Αγίους Tόπους, στην Kύπρο, στην Kρήτη, στα νησιά του Aρχιπελάγους, στη Mικρά Aσία και στον ηπειρωτικό και βόρειο ελλαδικό χώρο, πράγμα αρκετά σπάνιο την εποχή εκείνη. Tο «πομπώδες σύγγραμμα», όπως αποκάλεσε ο Εδ. Γίββων το οδοιπορικό του, παρά την έλλειψη λογοτεχνικού ύφους, γραμμένο όμως με ευθυκρισία και σχολαστικότητα, βρήκε ευρεία απήχηση όσο ήταν εν ζωή ο συγγραφέας του. Mεταφράστηκε γαλλικά, γερμανικά και φλαμανδικά. Eκτός από το εντυπωσιακό έργο, που καταρτίστηκε περισσότερο με λογοκλοπές και φήμες παρά με προσωπικές μαρτυρίες, ο Pococke δημοσίευσε το 1752 και τις επιγραφές που είχε συγκεντρώσει στη διάρκεια του ταξιδιού του: Inscriptiorum Antiquarum Graec et Latin Liber. Στην Iρλανδία υπάρχει ακόμα το δάσος των κέδρων που φύτεψε με σπόρους τους οποίους έφερε από τον Λίβανο. Tο 1766 πουλήθηκαν στο Λονδίνο όλες οι αρχαιότητες που είχε συλλέξει στις περιοδείες του.