Το 394 ο Θεοδόσιος ο Μέγας απαγόρευσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και το 395 το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, έργο του Φειδία από τον ομώνυμο ναό, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το 426 ο Θεοδόσιος Β΄ διέταξε την πυρπόληση του ναού του Δία ενώ αργότερα στον χώρο του ιερού οικοδομήθηκε χριστιανική εκκλησία. Στα τέλη του 6ου αιώνα κατοίκησαν Σλάβοι στην περιοχή και βαθμιαία τα ερείπια καλύφθηκαν από προσχώσεις του Αλφειού και του Κλαδεού. Το 1829 μέλη της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής (Expedition Scientifique du Morée), η οποία συμπλήρωσε την Στρατιωτική Αποστολή του στρατηγού Μαιζόν, διενέργησαν τις πρώτες ανασκαφές στη θέση του ναού του Δία και μετέφεραν τα ευρήματα στο Παρίσι. Οι πρώτες συστηματικές ανασκαφές ξεκίνησαν από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο το 1875. Οι ανασκαφές της γερμανικής αποστολής αποκάλυψαν τα περισσότερα κτίρια του ιερού.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Edward Norman Gardiner, Olympia: its history & remains, Oxford: Clarendon Press, 1925.

Bernard Ashmole, Nikolaos Gialouris, Alison Frantz, Olympia: The Sculptures of the Temple of Zeus, Λονδίνο: Phaidon, 1967.

Ludwig Drees, Olympia: Gods, Artists, and Athletes, Μόναχο: Praeger, 1968.

Kunze Ernst, 100 Jahre Deutche Ausgrabungen in Olympia, Μόναχο: Olympiad, 1972.

Erika Kunze-Götte, Alfred Mallwitz, Hans Schleif, Klaus Herrmann, Emil Kunze, Wolf-Dieter Heilmeyer, Magdalene Söldner, Bericht über die Ausgrabungen in Olympia, Βερολίνο: DAI-Walter de Gruyter, 1994.