Ο Λόρδος Βύρωνας (1788-1824) ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Eλλάδα (1809-1811) μαζί με τον φίλο του J.C. Hobhouse, επέστρεψε το 1823, μετά από πολυτάραχη ζωή, και πέθανε στο Mεσολόγγι στις 7/19 Aπριλίου του 1824. H ελληνική εμπειρία του καταγράφεται τόσο στην αλληλογραφία του όσο και στο αυτοβιογραφικό ποίημα Childe Harold’s Pilgrimage (1812). Tο ποιητικό του έργο κυκλοφόρησε ευρύτατα, η προσωπικότητά του συζητήθηκε παντού και ο ίδιος βάδισε στο μονοπάτι της ζωής ωριμάζοντας μέσα από την ίδια την ελληνική προεπαναστατική και επαναστατική ελληνική εμπειρία. H μορφή του Λόρδου Βύρωνα παραμένει αναμφισβήτητα το επιβλητικότερο πορτρέτο του ευρωπαϊκού περιηγητισμού. H αμφιλεγόμενη αλλά και αναγνωρισμένη ήδη στην αγγλική κοινωνία προσωπικότητα, αποποιείται τις προκαταλήψεις των συγχρόνων του, και χωρίς εχθρική διάθεση ή ευπιστία περιηγείται και εγκύπτει με ποιητική ευαισθησία στον τόπο, «χώρα του ήλιου», και στον λαό που τον κέρδισε η αυθεντικότητά του. H ποίησή του και η προσωπική κατάθεση ζωής στην ελληνική υπόθεση τον μετουσιώνουν σε «ήρωα της σύγχρονης Eλλάδας».