Στους ύστερους βυζαντινούς χρόνους το Σούνιο ήταν καταφύγιο πειρατών. Ο Οθωμανός ταξιδιώτης Εβλιά Τσελεμπή ταύτισε στο χρονικό του τον ναό του Ποσειδώνα με το παλάτι της βασίλισσας του Σαββά. Στα τέλη του 18ου αιώνα ερεύνησαν την περιοχή τα μέλη της βρετανικής εταιρείας των αρχαιόφιλων Ερασιτεχνών (Dilettanti). Το 1810 επισκέφτηκε το Σούνιο ο λόρδος Βύρων, ο οποίος χάραξε το όνομά του σε έναν από τους πεσσούς του ναού. Το 1825 η Γαλλική Επιστημονική Αποστολή με επικεφαλής τον Ami Blouet δημοσίευσε σχέδια του ναού. Πρώτος έκανε έρευνες στον χώρο το 1884 ο Wilhelm Dörpfeld. Οι πρώτες συστηματικές ανασκαφές όμως ξεκίνησαν από τον Βαλέριο Στάη και τον Αναστάσιο Ορλάνδο το 1897 και συνεχίστηκαν ως το 1915. Τότε αποδόθηκε με βεβαιότητα ο υφιστάμενος ναός στον Ποσειδώνα και αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια μικρότερου ναού της Αθηνάς σε χαμηλότερο επίπεδο.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Στάης Βαλλέριος, Το Σούνιον και οι ναοί Ποσειδώνος και Αθηνάς, Αθήνα 1920.

Μαρία Σαλλιώρα-Οικονομάκου, Ο αρχαίος δήμος του Σουνίου, ιστορική και τοπογραφική επισκόπηση, Εκδόσεις Τουμπή, Αθήνα 2004.