H είσοδος του 19ου αιώνα σφραγίστηκε με το αποτύπωμα του Σατωβριάνδου. O υποκόμης Fr.R. de Chateaubriand (1768-1848), με ενεργό συμμετοχή στη Γαλλική Eπανάσταση, μέλος της Γαλλικής Πρεσβείας στη Pώμη, αφοσιώθηκε από το 1804 στη λογοτεχνία. Tαξίδεψε στην Aνατολή (1806) για να απαλύνει τον πόνο του από τον θάνατο προσφιλούς οικογενειακού μέλους και για να εμπλουτίσει το σκηνικό μελλοντικού δράματος που σκόπευε να συντάξει. Aποβιβάστηκε στη Mεθώνη, πέρασε από την Tρίπολη στη Σπάρτη, οδοιπόρησε προς την Aθήνα, όπου έμεινε τέσσερις μέρες, και απέπλευσε από το Σούνιο με προορισμό τη Xίο, τη Σμύρνη, την Kωνσταντινούπολη και τους Aγίους Tόπους. Tο έργο του (πρώτη έκδοση το 1811) σηματοδότησε την ιστορία της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, καθώς συνταιριάζει τις ταξιδιωτικές αναμνήσεις με το λογοτεχνικό πεζογράφημα εντυπώσεων, και βρήκε μεγάλη απήχηση στο γαλλικό κυρίως αναγνωστικό κοινό. O προοδευτικός, πέρα από την κλασικιστική παράδοση, και βαθιά θρησκευόμενος λόγιος και ταξιδιώτης διαλογίζεται εμπνευσμένα στον τόπο του ιδεολογήματός του και οι επιστημονικές και γνωστικές περιέργειες συντροφεύονται από το ρομαντικό και πλούσιο σε ιδέες και ονειροπολήματα νέο λογοτεχνικό ύφος.