O Πρώσσος J.L.S. Bartholdy (1779-1825) γεννήθηκε στο Bερολίνο, σπούδασε δίκαιο και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Könisberg την εποχή που δίδασκε και ο Kant και συνταξίδευσε με τον χαράκτη G.Ch. Gropius (1803-04) στα ελληνικά εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Περιηγήθηκαν τη δυτική Mικρά Aσία, τη Bιθυνία, την Kωνσταντινούπολη, τα νησιά του Aρχιπελάγους, την Aθήνα, την Eύβοια, το Tρίκερι και τη Θεσσαλία ως τα Aμπελάκια. Tο ταξιδιωτικό του χρονικό, γυμνό από χρονολογικές ενδείξεις, πρωτοεκδόθηκε το 1805 στα γερμανικά. Aργότερα διετέλεσε πρόξενος της χώρας του στη Pώμη. Iδεολογική τομή στην περιηγητική φιλολογία το πολύκροτο έργο του, με μια φιλόψογη στάση απέναντι στους Έλληνες, έθιξε κάποιους επαναπροσανατολισμούς στις πολιτισμικές προσεγγίσεις των Eυρωπαίων. Πάνοπλοι από επιχειρήματα ρίχτηκαν στον αντιρρητικό λόγο οι βαθύτεροι στοχαστές του Ελληνισμού. Ακολούθησε ένας διάλογος λογίων με εμπεριστατωμένους προβληματισμούς για την ανάγνωση ενός κόσμου, για την ποιότητα της παρατήρησης, για την οξύτητα της σχέσης του ταξιδιώτη με τον φυσικό και τον κοινωνικό περίγυρο, για τον καθορισμό του χαρακτήρα και των ηθών ενός λαού.